به نام خدایی که دغدغه ی " از دست دادنش " را ندارم ...

 خدایا حکمت قدمهایی را که برایم بر میداری آشکار کن تا درهایی را که به سویم
میگشایی ندانسته نبندم و درهاییکه به رویم میبندی به اصرار نگشایم

اگر در دنیا، خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان، همه غصه ها می روند، چون هزار غصه به دل میزبان است که دل مهمان از یکی از آنها خبر ندارد.

خداوندا دید من محدود است و دید تو وسیع ،و دلم پر از آشوب ، مشیت را آن قرار ده که مصلحت است . و به من قدرت ده تا راضی باشم به رضای تو و تسلیم به اراده ات